مقایسه کریجینگ شاخص رسته‌ای با روش‌های سنتی در مدل‌سازی و تفکیک زون‌های کانی‌سازی و دگرسانی در معدن مس میدوک

شناسایی آلتراسیون‌ها‌ و زون‌های کانی‌سازی و تفکیک آن‌ها در کانسارهای پورفیری، برای ارزیابی دقیق ذخیره، طراحی معدن و تنظیم خوراک ورودی به کارخانه فرآوری، اهمیت زیادی دارد. روش‌های سنتی در تفکیک زون ها به‌دلیل دقت کم و وقت‌گیر بودن، دخالت شخص کاربر در تعیین مرزها و همچنین کاربرد قوانین درون‌یابی یکسان برای کانسارهای مختلف می‌تواند با خطا همراه باشد. در این پژوهش، روش زمین‌آماری کریجینگ شاخص رسته‌ای برای تفکیک آلتراسیون‌ها و زون‌های کانی‌سازی در کانسار مس پورفیری میدوک بررسی شده است. بدین منظور داده‌های آلتراسیون‌ و زون‌های کانی‌سازی در بانک اطلاعاتی گمانه‌ها به‌صورت باینری تبدیل شده و واریوگرام شاخص زون‌های مختلف ترسیم شد و احتمال حضور هریک از زون‌ها در مدل بلوکی به­طور مجزا به روش کریجینگ شاخص تخمین زده شد. در نهایت احتمالات وجود زون‌های مختلف در هر بلوک با یکدیگر مقایسه و زون آلتراسیون و کانی‌سازی غالب برای هر بلوک با کدهای رنگی مختلف مشخص شد. در مرحله بعد با استفاده از روش زمین‌آماری کریجینگ معمولی، توزیع عیار در زون‌های مختلف و میزان ذخیره هر زون به صورت مجزا محاسبه شده است. نتایج روش کریجینگ شاخص رسته‌ای و مقایسه آن با حفاری‌های جدید انجام شده به­منظور اعتبارسنجی نتایج، نشان می‌دهد که این روش در تعیین و تفکیک مرزها، نسبت به روش کلاسیک، دقت به مراتب بیش‌تری دارد. نتایج این مطالعات هم‌چنین نشان می‌دهد که با توجه به شعاع تاثیر واریوگرام­های مدل‌سازی شده، زون سوپرژن و هیپوژن در کانسار به­ترتیب تا افق 2100 و 1300 ادامه دارند. آلتراسیون پتاسیک نیز تا افق 1250 در عمق ادامه دارد و آلتراسیون غالب در کانسار، از نوع فیلیک است. بنابراین با استفاده از اطلاعات جدید و در نظر گرفتن عیارحد 25/0% مس، ذخیره‌ای بالغ بر 18/1 میلیارد تن برای مجموع زون‌های کانی‌سازی با متوسط عیار 78/0% برای این کانسار برآورد می­شود.